උස් !!

කන්ද,
ගස් වලට වඩා

 උ

ස්.

කන්ද මුදුනෙ ගස්

ක

න්

ද

ට

 ව

ඩා

 උ

ස්!

රිදී දැල්ලක්!!!

බොඳව ගිය තිතක්ව 

මහත් මීදුම තුළද 

සිරීපාදේ පහන් දැල්වෙනු පෙනෙයි.

ලං වෙන්න බැරි වුනත් 

සිත නිමෙයි..

කුටිය තුළ නිහඬවම 

ඔබ හිඳිනවිට පවා 

සියුම් සැනසීමකින් සිත පිරෙයි.

රිදී දැල්ලක් වගේ 

කවි මැවෙයි.

අදවත්!

...පුතා බලන්න අවසර දවස....

අදත් පුතා 

ආච්චිත් එක්ක එවාවිද 

නැත්නං 

එයාම ඒවිද??

හඳුනා ගත නොහැක!

.

කොළ අතු එල්ලා තිබූ 

කැළෑවක 

තරු කිණිති අතුරා තිබූ 

අහසක

ප්‍රදීපාගාරයක් හිමි 

මුහුදක 

අතිනත් ගෙන සිටියදීම 

මග හැරිය හැකිය අප.

අත්සන් කල කඩදහිද 

මනා ලෙස මුදු කල මුදු ද

කවිපොත් මත ලියූ පොරොන්දු ද 

නොවටනා වෙයි එවිට.

අහම්බෙන් මුණ ගැසුන විට 

හඳුනා ගත හැකි එකදු සලකුණක්වත් 

අපතර ඉතිරි වී නැති එක 

කොතරම් දුක් වඩන්නේද පෙම්වත .

සොඳුර මේ සිසිරයය .!!

.

සොඳුර මේ සිසිරයය .

තෙතබරිත රහස් ඇති තුරුලතා 

සෙමෙන් නිරුවත්වෙන. 

ගිණි උදුන් තුල පවා 

ගිණිදැල් තරමක් මෘදු වන.

තෙත දර ඉපල් වලින් 

දුමක් මිස ගිනිදැල් නොනගින.

සොඳුර,

ඉතින් ඉඩ ඇත 

තවත් එක සෘතුවක් 

දිය කෙළින්නට සැළිය තුළ

කටුක ගිම්හානය ඇවිත් 

ඉබේ ගිනි දල්වන්න පෙර.

ඉස්සී බලමි එක් වරක් !!

.

සියතින් ගෙල සිඳ ගන්න පෙර 

ඉස්සී බලමි එක් වරක් 

තවමත් හිඳීදැයි නුඹ 

කවි ලියන කුටිය තුළ.

සෙළවෙන පහනක එළියෙන් 

වඩා විශාලව පෙනේ ඔබ

හිස නමාගෙන සිටින අයුරින් 

සෙවනැල්ලක්ව බිතු මත .

ශේෂ වී ඇත තවමත් 

රහස් මතකයක උණුහුම 

ගිනි දැල් නිවී ගොස් 

කල්ප ගණනකට පසු වුව.

ඉස්සී බලමි එක් වරක් 

තවමත් හිඳීදැයි නුඹ

මා ලියූ කවි කියවමින් 

කවි ලියන කුටිය තුළ .

එක් රැයක් තිබියදී !!

එක් දහස් රැයක් 

නෙක කවි අසා 

එක් රැයක් තිබියදී 

පිටව යමි.

වට තිර මසා 

බර අගුළු යොදා 

නාඳුණන කුටියක 

වහන් වෙමි.

දොරගුළු කඩා 

හමුවෙනු පතා 

ඔබ එනු ඇතැයි 

නොසිතමි.

නොලියූ කතා 

එකිනෙක ගොතා 

පොසිලයක් වෙනු පිණිස 

වළලමි .

ස්තූතියි මයිකල්!!

.

ස්තූතියි මයිකල් 

එදා ඉඳන් අද වෙනකං 

ඉවසා සිටියාට මං .

රෙදි වැලට රෙදි දැම්මාට 

ගේ අතුගාන කොට 

බර පුටු උස්සා අයින් කලාට 

ඉඳහිට බුම්මන් හිටියාට 

ස්තුතියි මයිකල් 

මා දරා හිටියාට.

අහු නොවෙන බොරු කිව්වාට 

යාළුවන් සමග සාද දැම්මාට

රෑ වෙලා ගෙදර ඇවිදින් 

නොබීපු මිනිහ වගේ උන්නාට 

ස්තුතියි මයිකල් 

මෙතෙක් මා සමග රැඳුනාට.

හිතින් තැන තැන සැරුවාට 

කැමති තැන්වල රැඳුනාට 

කිසිදාක ඒ හෙළි නොකලාට 

මං දන්නවා මයිකල් 

හුඟක් පිරිමින්ට වැඩියෙන් 

ඔයා හොඳ බව හැමදාම.

"ඔන්නොහෙ යන්න අරින්න."

"ඔන්නොහෙ යන්න අරින්න."

තරහ නෑ 

ආයෙ එන වග නොකීවට.

යාළුත් නෑ 

ආයෙ නොඑන වග නොකීවට.

නොලිව් ලියමනක් ඇත 

කොතරම් තනිදැයි පවසන.

නොලද ලියමනක් ඇත 

බොහෝ සතුටින්ය අඟවන.

අත් අත් පටලා නොසිටිය 

ඇස් ඇස් රහසින් නොදෙඩුව 

හිස් බස් තව තව කුමටද 

හුස්මක් සේ නික්මෙනු මැන.

"ඔන්නොහෙ යන්න අරින්න."

ඩයනා වගේ!!!

.

මං ගඟක් වෙන්නම් 

ඔබ සඳක් වෙන්න.

එතකොට මට පුළුවන් 

මගේ තුළ ඔබ රුවාගෙන 

මිටියාවත් දිග ගලන්න

ඔබට තියෙන්නේ බලාන ඉන්න 

ඩයනා වගේ හිනාවෙන්න

අත උස්සල කොන්ඩෙ හදන්න 

අලුත් පැටන් එකේ ගවුම් අඳින්න 

ඇත්ත මුතු නැතිවුනාට 

බොරු මුතු හරි මාල දාන්න 

දියමන්ති වගේ දිළිසෙන 

සෙල්ලම් ගල් කරාඹු දාන්න 

අස්වයෙක් වගේ පිම්මේ යන්න පුළුවන් 

මට 

ඔබ මා තුළ හැංගී ඉන්න විට .

හාදු ගස!!!

ගිනිගත් දවසක හවසක 

සීතල හාදු දෙන හින්දද 

ඉරක් මේ තරම් 

ආදරේ සයුරට.

කාලයට අසුවී 

වියැකිලා ගිහින් ඇති

කවුළුව අසළ මල් දැරූ 

හාදු ගස මේ වනවිට .

ඔයා ගෝරිල්ලෙක්ලු .!!!

ඔයා කිව්වා 

මං විදුරු බඳුනක්ලු .

ඔයා ගෝරිල්ලෙක්ලු .

ඇයි ළමයෝ 

මං විදුරු බඳුනක්නම් 

ඔයා පොළොවට අත අරින අරින පාරට 

මෙලහටත් මං බිඳෙන්න එපැයි .

අනිත් එක 

ඔයා ගෝරිල්ලෙකුත් නෙමෙයි 

ඔය ඝනකම් සූට් එක ගැලෙව්වම 

ඔයත් හැඩයි .

..මෙරුවෙකුට...!!

..මෙරුවෙකුට...

කවුළුව වැහුවෙ 

ආදරේට!

ඇඟිළි තුඩුවලින් ඇවිද එමි !!

පිළිවෙලට අමුණා 

තරු පහන් 

කළුවර පඳුරු මත 

මග පෙන්වා ඇත 

ඔබ සිටින කුටියට

වන මැද .

හඬ නොනැඟෙන්න

ඇඟිළි තුඩුවලින් ඇවිද එමි 

නිවා එකිනෙක 

තරු කැට .

නැවත නැවතත් මග හැරෙන්න!!!

.

ඔබ 

නැවතත් මග හැරෙන්න.

සිසිරයෙහි 

හිම යට කුඩා දිය බිඳක් ව

මග හැරෙන්න.

ශරතයෙහි 

ගසාගෙන යන වරා මලක්ව 

මග හැරෙන්න.

අළුයමෙහි 

මඳක් තෙත් පිණි අතර 

ගොම්මනෙහි 

සියුම් සෙවනැළි අතර 

නැවත නැවතත් මග හැරෙන්න.

ඉතින් මට හැකිය 

සෘතුවෙන් සෘතුවට

දින ගනින්න.

රැයත් දවාලත් අතර 

මග බලන්න

අඬන හිනා!!

.

ඇතුගලේ ගෑවි ගෑවී 

වලාකුළු ඉගිළ යනවා.

බස් නැවතුමට තාමත් 

ඔරලෝසු කණුව පේනවා.

වෙලාව නැවතිලා ඇද්දැයි 

සෙල්ලමට වගේ හිතෙනවා.

කට කොනින් හිනාවෙන ගමන් මං 

හදවතින් හෝ ගාලා අඬනවා

දෙසැම්බර් නැතුව!!!

.

සමහර අවුරුදුවල 

දෙසැම්බර් මාසයක් නැතුව ඇති.

ඒ නිසා ඔබ 

සතුටින් ඇති.

අන්තිම වරට හුස්ම ගත් දවස !!

මා දැනට මියගොසින් නම් 

ජීවත්ව සිටියා වෙන්න ඇති.

අන්තිම වරට හුස්ම ගත් දවස 

මට පවා අමතකව ඇති.

පෝර වතුර ලද සරු ගසක් වුව 

හිටිගමන් මිය යන්න හැකි. 

ඇඟිල්ලෙන් ඇන ඇහැරවන්නට 

ඔබ නැති නිසා වෙන්න ඇති.

වංගු!!!

හැරෙන්නට හැදු

හැම වංගුවෙම

ඔබේ ඇස්දෙක තබා තිබුණා .

ඊට පහළින් 
ළපටි අතකින්

"ගෙදර" යනුවෙන් ලියා තිබුනා.

කිතිකැවූ මුතු!!

.

අද වුවද 

ගෙළ අතගෑවෙන හැමවිට 

දැනෙයි 

මුතුහරක් පළඳවන්නට ගොසින් 

කිතිකැවූ ඇඟිලි තුඩක පහස!

ඉන්පසු මුතු බිඳී විසිරින .

අත් හරින්නම බැරිවෙයි!!!

නැංඟුරම් ලන්න 

කුණාටුව බැස ගියත් 

වේලෙන තුරු රුවල් .

මුවාවී ඉන්න 

දඩයක්කරු පැන ගියත් 

නිසල වෙනතුරු තුරුපත්.

කඳුළු වගුරන්න 

දුක තුනී වී ගියත් 

බාල වෙනතුරු සුසුමන්.

මගෙන් පැන යන්න 

අත් හරින්නම බැරිවෙයි 

තව ටිකක් හිටියොත් නම්

දියමන්ති පතුරකි!!

රටාවක් නැතුව බිඳුණු 

දියමන්ති පතුරකි 

ඔබේ පෙම .

හීනිම කැපුම වුව

මහත් ගැඹුරට.

සේද සළුවක් !!

.

සේද සළුවක් 

ලිහී ඇත 

දෙව්ළියක 

අහස හරහා දුවන විට.

ඇවිත් ගියේ ඔබ.!!!

.

මිදුළ හරහට

ඇවිදගෙන ගියත් 

පා සලකුණක්වත් නොතියයි 

ඉර .

විළ පතුළේ 

වැතිර හිටියත් 

රළක්වත් නොනඟයි 

සඳ.

මෙන්න මේ විදියටමයි 

ඇවිත් ගියේ 

මගේ හද මත 

ඔබ.

.......පාළුයි!.....

හදවත ඉරිතළා ඇතිවිට 

තව ඉඩක් කෝ කුඩා  කවියකට 

දැනගෙන වගේ මේ වග 

කවුළුවෙන්වත් නොඑයි මඳනල .

කෙහෙ අගින් බේරී 

බිම වැටෙන වතුර බිඳකට 

මග නතර වෙන්නට 

හුරු පුරුදු කම්මුලක් කෝ අද.

ඉබාගාතේ යන 

සිතිවිළි කදම්බයකට 

ප්‍රදීපාගාරයක් වුව 

මගහැරෙන්නට පුළුවන.

දැවෙමි!!!

දැවෙමි 

සතුටින් වෙසෙනයුරු දැක 

මා අතැර .

තැවෙමි 

සුසුමන් හෙලනයුරු දැන

මා සිහිව.

. කවුළුවක් තෙමේ !!

.කවුළුවක් තෙමේ 

වැස්සට 

සිහිනයක් 

තිබේ 

නොතෙමුන .

එක්කෝ ඇති. නැත්නං නැතුවැති !!

.

අහස උඩ තැනක් ඇති 

නිල්පාට කවුළුවෙන් එබීගෙන 

කවුරු හරි බලන් ඇති.

නැතුවත් ඇති.

එයාටත් මට වගෙම 

ලියාගන්නට නොහැකි 

කවක් ඇති.

නැතුවත් ඇති.

හීන් හඬකින් ගැයෙන 

මං ආස සිංදුවක් 

එයාටත් මතක ඇති.

නැතුවත් ඇති.

අපි ආයෙ හමුවුනොත් 

වෙන්වෙන්න බැරිවෙයිද 

එයත් හිතනවා ඇති.

නැතුවත් ඇති.

තට්ටු නොකරනු කවුළුවට !!!

.

නැළවෙන්න සුහදයාණෙනි,

අත් අකුරු නොමැතිවද 

පෙම් පත් ලියා එවනු ඇති 

සඳ එළිය .

මියුරුම වෙණ හඬද පරදවයි 

අතු ඉති මත නළියන 

මඳ සුළඟ.

කැළතෙන ගං දිය 

දියමන්ති කැට රැසකි 

දිදුළන .

තට්ටු නොකරනු 

කවුළුවට 

උදෑසන .

මම තවම දැල්වෙමි !!!

.

විමසුව හෙයින් ඔබ 

මා තවම දැල්වෙන්නේ කා නිසාදැයි  වග.

සුමිතුර,

මම තවම දැල්වෙමි 

දැල්වුණ අයුරු මෙනෙහිකර. 

මම තවම දැල්වෙමි 

නිවුණු අයුරු මෙනෙහිකර.

සුමිතුර,

මඳක් පැටළිලි සහිත වුව 

දැල්වීමකි නිමීමද .

බොකුටු කොණ්ඩා කාරයෙකුගේ සිහිනය!!

.

සිහිනවලට ශාප කල නොහැක.

රැන්ග්ලර් කමිසයක් ඇඳි 

බොකුටු කොණ්ඩා කාරයෙකුගේ සිහිනය.

ගිටාරයක් වයන විට 

සිනාසෙමින් හිඳි කෙල්ලකගේ සිහිනය.

නපුරු මායාකාරියක් 

රෝස මල් පොඩිකල සිහිනය 

කොතරම් කුරිරු වුව

සැබෑ ලොව වෙසෙමින් 

සිහිනවලට ශාප කල නොහැක.

දැවෙනු පිණිසම!!

.

ඇවිදිමි අඟුරු මත 

අකල් වැසි වැස නිමී ගිය .

තිබිය හැක 

එකම එක අඟුරක් 

තවම නොනිමී වහන්වුණ .

නවතිමි මම එතැන 

යළි යළිත් දැවෙනු පිණිසම .

"so sad "

.

"so sad " ඔබ කියයි.

ඇත්තෙන්ම 

එතරම්ම දුක්විය යුතු නැත.

දැන් දුක තුනී වී ඇත.

අඳුරු ආකාශයෙහි 

සඳ දියව යන්නාක් මෙන් 

පොකුණ මත මීදුම 

ශේෂවී යන්නාක් මෙන් 

ළයෙහි කැන්වසය මත 

ඔබ බොඳව ගොස් ඇත.

ඉතින් සුහද,

කුඩා කැබලි වලට බිඳුණු 

මේ ඒ සුන්බුන්ය.

මෝසම් වැස්සට 

පාව යනු ඇත.

සිහිල් සුළඟට හසුව 

ඉහළ යනු ඇත.

ඉතිං මින් මතු 

මගේ කවි කියවා 

'so sad 'යැයි 

නොපැවසිය යුතුය.

කුඩා කැත කෙල්ලකව සිටි එකළ!!!

ඔවුහු මා සොයාගත්හ 

සෙල්ලම් පිටිවල,පොත් මේස ළඟ 

කුඩා වන ලැහැබ්වල 

තාරුකා නරඹමින් සිටිනතර 

ගීතිකා ගයමින් රඟනතර 

කුඩා කැත කෙල්ලකව සිටි එකළ 

ආයාසයෙන් තොරව.

මම මා සොයමි දැන් 

අතහැර දැමූ කන්දක

මගහැර සැඟවුණු සටනක 

අඩක් ලියැවුණු කවියක

මඳක් හිස්වුණු මී විතක 

හුදකළා ඉසව්වල,ප්‍රෙහෙලිකා අතර 

ලයිට් බිල් ගෙවන තැන්වල,තොග බඩු කඩවල. 

අතුරුදන් වී ඇත 

මා වැනි කෙනෙක් 

හමුවෙන්න බියෙන් 

මට!

දුව දැන් ලොකුයිද????

ශෝකී ඇස් සහිතව 

හිඳී ළා පාට බිත්තියක 

කතාවක් බහක් නැතිවම 

මහළු වූ අතීතය.

"ඔයා දැන් සතුටින්ද 

දුව දැන් ලොකුයිද 

දුක හිතෙන වෙලාවට 

මා ගැන මතක් වෙනවද?".

කාත් කවුරුත් නැති විටෙක 

ඇස් වලින් දොඩනු හැරුනම 

දුවිළි පිහින්නත් නොඑමි 

මට පවා බයයි මා ගැන.

ඒ කාලෙ තමයි කාලේ !!

 

 

සිප ගැනීම් 

බහුලව තිබිණි 

එකල පෙන්වූ

චිත්‍රපටිවල.

දැල්වෙන ගිණිගොඩ!!

.

අප දෙබස් පාඩම් කල හැටි 

උයන්වල,තාර පාරවල,බස්වල 

මුහුණු රතුවූ හැටි 

අහම්බෙන් වැදී අතිනත .

නමත් අමතක චිත්‍රපටිවල 

අවසානයත් එළඹින.

වංගු ගෙන හමායයි සුළඟ 

පපුවට ගසා ගනිමින් අත් දෙක

නොඅසයි ඔබ කොහේදැයි 

රහසකින්වත් ගං තෙර. 

සඳක් වැළපෙයි 

තාරුකා ගිනි ගනියි 

ඈත කන්දක තවම 

ගිනි ගොඩක් දැල්වෙයි.

මගේ ලුමිනස් පියාපත්!!!

.

සොඳුර,

හරිත වර්ණය විසිරි 

මේ නිහඬ මිටියාවත 

එක්ටම් ගෙයකටත් වැඩියෙන් 

සිර ගෙයක් විය හැකිය 

මගේ ලුමිනස් පියාපත් මත 

ප්‍රේමයේ මහා බර තැබූ විට.

සොඳුර,

අත්හල මැනවි 

පියාඹා යන ලෙස .

නොවටී නුඹට 

සිරකාරියකගේ ප්‍රේමය.

පයින් ඇනලා දැම්ම කානුවකට.!!!

පාර තොටේ දැක්කම 

මූනට මුණගැහුනම 

ගණන් ගත්තෙ නෑ තඹේකට .

පයින් ඇනලා 

දැම්ම කානුවකට.

ඒත් දැන්,

මං ආදරෙයි 

තත්පර වලට.

සමහර දවස් ඇත තහනම්ම තහනම්!!!

දීර්ඝම හවස්වරුවක 

මඳක් ශෝකී අන්ධකාරයෙහි 

පැරණි දිනපොත් කියවනා විට 

හඬ නොනැගෙනා විලස අවුදින් 

පිටව යනු මැන මටද රහසින් 

පෙම්වත ,

සමහර දවස් ඇත 

ඔබට කියවනු තහනම්.

ඔයා ඔහොම බොන්නෙ මං හින්දද?

මිහිදන් කරනු රිසි 

හැම විටම 

අලුත් හුස්මක් ගනී 

ඔබේ පෙම.

දමයන්ති:-

සුගත්,

ඔයා ඔහොම බොන්නෙ 

මං හින්දද?

සුගත්:-

නෑ 

දම්මි, 

හඳ පායන හින්දා 

මල් පිපෙන හින්දා 

පෘතුවිය කැරකෙන හින්දා 

හුස්ම වැටෙන හින්දා .

සමනල් පියාපතක සායම.!!!

ඔබේ දරදඬු ප්‍රේමය 

නික්ම ගොස් බෝ කලක් වුව

මගේ අත්ලෙහි තවම මතුවෙයි 

සමනල් පියාපතක සායම.

බැරිවීමකින් ගත් 

සිනාසෙන ඇස් දෙකක රූපය 

ප්‍රියතම කවි පොතක් තුළ 

ඇස් ඇරන් ඇති අදටද .

බිඳෙන බව කල්තියා දැන 

මතක පිරවූ බඳුන් 

සොයාගත හැකි විට 

හිස් කරමි ඔබ යනෙන පාරක.

ඇස් වටා කළුව වැඩිවෙයි!!!

ප්‍රියය නුඹ 

පහන් නිවා අහසෙහි 

රහසේම ඇවිදින් 

උණුසුම් පොරෝනයක් සේ 

තුරුළු වී හිඳ ළමැදට

මල් කවුළුවෙන් නික්මයයි 

උරුම කරදී 

හිමාලය තරම් හීතල .

ඇස් වටා කළුව වැඩිවෙයි 

දින දින.

ලුණුමිදෙල්ල ප්‍රේමය!!

.

ලුණුමිදෙල්ල ගහකටත් පුළුවනි 

උරහිසේ තියං ඉන්න 

හඳ .

හුළඟත් එක්ක ඉස්සිලා 

හාදු දෙන්න 

යස.

ජිවිත කාලයක්ම 

හංග ගන්න මතක 

ළඟ .

ලුණුමිදෙල්ල ගහකටත් පුළුවනි 

උරහිසේ තියං ඉන්න 

හඳ .

ඇතුලට ඇරෙන දොරවල්!!

.

උමගක සිරව 

ඇතුලට ඇරෙන දොරවල් මිස 

පිටතට ඇරෙන දොරවල් රහිත .

වැසි වැටෙන සෘතුවක!!

.

එක්තරා නුවරක 

වැසි වැටෙන සෘතුවක 

තුරුළුව සෙනෙහසින්

නෙලුම් කොලයක් මතට 

වැටෙන වැසි බිඳු ගණන 

ගණන් කල දින අපමණ.

ප්‍රියය 

නොරැඳින එක බිඳක්වත් 

පත මත.

පපුවට කන තියලා බලන්න ඇත්නං !!!

.

ඕනිනං ඩිංගක් 

මහත්වෙලා ඇති 

ඉස් මුදුනෙ කෙස්ගස් 

තුනී වෙලා ඇති.

පපුවට කන තියලා 

බලන්න ඇත්නං 

හරියටම අඳුනගන්න හැකි.

ගිලුණු තරු!!

.

කූරු ගා විල් දිය

ගිලුණු තරුවක් සොයයි 

මඳනල.

වියෝ ගීයක් ගයයි 

හිස් වෙන්න ආසන්න 

මධුවිත.

පහන් තිරයක් නිමෙයි 

මහත් එළි විසිරුවා 

අවසන .

බඳුන සහ මම!

.

පෙම්වත,

බඳුනක්මි මම.

ඔබ 

වයින්ය ඉතා රස.

දුකකි 

ඔබ හැඩ කරනු මිස 

ඔබ හැඩය ගනු බැරි එක.

සිහිනවල පාට!!

ඔබ සිහින දකින්නේ කවරාකාරයෙන්ද ? 

සුදු හීනි දෙපා ඇති 

රුසියන් තරුණියන් ගැන 

සිහින දකින්නේ රතු පාටින්ද?

කතා බහ කරන්නේ රුසියන් භාෂාවෙන්ද ?

කෙටි කොණ්ඩා සහිත 

සරාගී ප්‍රංශ ළඳුන් 

සිහිනෙන් පෙනෙන්නේ දම් පාටින්ද?

කතා බහ කරන්නේ ප්‍රංශ භාෂාවෙන්ද?

රන් පිළිමයන් බඳු 

හින්දි ලලනාවන් 

රඟ දෙනු දකින්නේ රෝස පාටින් නේද?

කතා බහ කරන්නේ හින්දි භාෂාවෙන්ද?

සියලුම පාට ඉවරවූ පසුද 

දකින්නට තව සිහින තියේනම් 

පෙම්වත ,

අවර්ණ වර්ණයෙන් වුව 

මා සිටින සිහින දකිනු මැන 

ප්‍රේමයේ ගොළු බසින් දොඩනු මැන .

මම මා කියවන අයුරු .!!!

සුමිතුර,

සපැමිනෙන්න 

පිටදී මල් හලන ගසකට 

ඇහුම්කන් දෙනු පිණිස 

මම මා කියවන අයුරු .

මෙතෙක් නොකියවූ ඡේද

තරමක් ඉහළ ස්වරයෙන්ද 

සෘංගාරාත්මක කොටස් 

ඉතා රහස් හඬකින්ද 

මා කියනයුරු අහගන්න.

ප්‍රකාශයට පත්කර ඇති 

ප්‍රසිද්ධ පරිච්ඡේද

නොකියවමි නැවත.

විනිශ්චය කර ඇති හෙයින් 

මීට පෙර.

වෙහෙසක් දැනේනම් ඔබට 

නැගිට යා හැක නොකියාම.

අදහස් දක්වණු පිණිස 

හිස් පිටු කීපයක් ඇත ඉතිරිව.

සමහරවිට මට සිහිය නැති වෙන්නැති!!!

සමහරවිට 

මං වගේ කෙනෙක් මිසක් 

ඇත්ත මං තවදුරටත් නැතුවැති .

සමහරවිට 

මං පැනල යන්නැති 

තාත්තා බීගෙන ඇවිත් 

අම්මට ගහපු දවසක 

ඉකි ගහ ගහ අඬ අඬා 

ඉස හැරුණු පැත්තක.

සමහරවිට 

මට සිහිය නැති වෙන්නැති

විභාග ප්‍රතිපල ආපු දවසෙ 

එකම එක ලකුණකින් 

කැම්පස් යන්න බැරි වෙච්චි 

දුකට,නැත්නම් තරහට.

සමහරවිට 

මං පියාඹල යන්නැති 

ආදරෙයි කියා ඔබ කිව් දවසෙ 

ආකහේ ඉරාගෙන 

වැහි ලිහිණියක් වාගෙ 

සන්තෝසේ වැඩි කමට. 

සමහරවිට 

මං මැරෙන්න ඇති 

ඔබ යන්න ගිය දවසේ 

ආපහු නොබලාම 

ඉරක් වගේ කෙලින් පාරේ 

තෙමි තෙමි තද වැස්සේ.

හැඳුනුම් පතේ ඉන්නේ 

මං වගේ කෙනෙක් වුනාට 

ඒ මං වෙන්න බෑ

ඇත්ත මං නිතරම හිනාවුන කෙනෙක් 

මේ ඉන්නෙ වෙන කෙනෙක් 

බුම්මගෙන,කඳුළු පුරෝගෙන.