.
කඩදාසි
මිනිසෙක්මි මම
ගිණි ගොඩක්
මුර කරණු සිදුවුන.

.
......මිය නොගිය......
මැනවින් අලවා ඇත
හිසකෙය
සුදු කෙස් නොපෙනෙන්න
දක්ෂ ලෙස.
අමතර මාංශය නොපෙනෙයි
අගේ ඇති ඇඳුමකි
ගානට මිම්මට.
වයස අසු නොවෙන සේ
පින්තාරු කර ඇත
මුහුණ කට හා ඇසද.
හදවත ගෙන එන්න ගොසිනි
කෙනෙක්
ජයරත්න මල් ශාලාවට.

.
.....නම නොදත් සමනළ.....
විශ්ව කෝෂයක
නම ඇති.
එහෙත් මුදු පහස
මට ඇති.

.
සුළඟ පොල් අතු මෑත් කර නොදී
ගෙට එනු බැරිය සඳ එලියට.

.
වැහි දෙකක් අතරතුර
හිරුරැස් නාන
කවුඩන්!

.
ඇවිදින තුවාළයක්.
වැඩට යන
පාර මාරුවෙන
බත් බෙදා මේසයට තියන
'මේ ඇඳුම ලස්සනදැ'යි අසන
කිසිදු කැළලක් නොපෙනෙන
ඉඳහිට රාත්‍රියක
වේදනාවෙන් ඇදුම්කන!

.
රොටි හතරක් ඇති හොඳටම
තනි අපි දෙන්නට.
ලුණුමිරිසක් විතරක් මදෑ
සීනි ඩිංගක් වුනත් ඇති මට.

.
ලෝකයම පාට කල හෙයින්
දෙවියන්ට පාට මදිවිය.
එහෙයින්ම එතුමා අවර්ණය.
දැනෙනවා පමණි.
නොපෙනේ!

මම මියගිය අයෙක්මි.
පිට මැද නියපොතු පහරවල් සමග.
ඇහැරගෙන සිටින
කන බොන
රමණයේ යෙදෙන
මරණයෙහිද නුඹවම සොයන
මම මිය ගිය අයෙක්මි
පිට මැද නියපොතු පහරවල් සමග....

.
කියන් පියාපත!
බිම වැටෙන වාරයක් වාරයක් ගානේ
නුඹටත් මට මෙන්ම රිදෙනවද?

.

පාළු ගොම්මන
ළදැල්ලක් සැලෙන හඬ.

 නින්ද ගිය හාන්සි පුටුව
ඉස්තෝප්පුවක කෙලවර.

.
හිමියනි....,
හති හලන සැන්දෑව
තවත් දැඩි වෙන්න පෙර
හෙමි හෙමින් පිය නගා
පෝටිකෝවට එන්න.
අවසාන රැස් දහර
තව වරක් දැකගන්න.
පිළින දී නොමැත හිරු
හෙට උදේ පායන්න!

.
හැකරල්ලන් පවා
පඩි ගත්තු දවසට
සපත්තු ගන්න යනු ඇත.

.
මලෙක නම්
සුවඳක් තිබිය හැක.
මලෙක සෙවනැල්ලක
කෙසේනම් වෙද සුසුවඳ!

.
කිරිල්ලක්
බලකර ආපසු ඉල්ලයි
ණයට ඉල්ලාගත්
ඇගේ මෘදුම පියාපත!

.

දෙවියන් වහන්ස...!
පාපොච්චාරණය කල යුතුය
කුඩා පව් කීපයක් පිළිබඳ.
පශ්චතාප නොවන හෙයින්
සමාවක් දිය යුතු නැත.
දැනුම් දීමක් පමණි
යළි යළිත් එලෙස විය හැකි බව.

.
සිහින් මීදුමකි
ඔබ
මා වටා දැවටෙන
සිහින් චලනයකටත්
බිඳී යන්නට තනන!

.
.....සමාවෙන්න....

දෙවියනි
කිසිවක් සිද්ධ කල මැනැවි.
සුළි සුළඟක්,ගංවතුරක්
සුනාමියක්,ස්වීප් දිනුමක්
මොනවත්ම බැරිනම්
පිඟානක් බිඳීමක්....
කිසිවක් සිද්ධ කල මැනැවි.
හිස් බව ගිලගන්න පළමු
ජීවිතය!

.
.....ගාඩිනියා......
ඝණඳුරට ඉඩ තියා
අවසාන තරුවද
නිමෙන්නට තතනන.

සුලඟක වෙලී එයි
ගාඩිනියා මල් සුවඳ
එදා වාගේම අද.

ඔබ තවම කැමතිද
ගාඩිනියා සුවඳ හමන
විළවුන් වලට!.

.
විළෙහි හැඩය ගත්
ජලයට
බඳුනෙක හැඩය
සිත සනහාද?

.
......කවියෙකුට.....
ඔබට හැකිය
කවි ලියන
සාමාන්‍ය කෙනෙකු වන්නට.

බත පිසින අතරතුර
රෙදි සෝදන අතරතුර
වැඩට යන එන ගමන්
ඔබට කවි ලිවිය හැක.

කාර් එක සෝදන ගමන්
බාර් එකේ ලතවෙන ගමන්
පාක් එකේ ඇවිදින ගමන්
ඔබට කවියෙක් විය හැක.

දිග රැවුල්,හැඩපළු කෙස් වැටි
සුදු ගවුම්,බාච්චු සාය
මෙකී නොකී විලම්භීත
අවැසි නැත කවියෙක් වෙන්ට.

අවදියෙන් සිටියදීද
නිදමින් සිටියදීද
රමනයේදීද
මරණයේදීද
ඔබට හැක කවියෙක් වෙන්ට!

.
සන්ධ්‍යාව
අඳුරු පිරුවට ඇඳ
සෙමෙන් හුස්ම ගනිමින්
භාවනාවක නිමග්නව.

කුඩා තරුව
කොතෙක් ඉඟි බිඟි පෑවද
අද නම් පලක් නොවෙන!

.
කවුළුව මත මීදුමද
මීදුම මත කවුළුවද
වෙන් කර ගත නොහැකි විය.
අවසන් වරට
ඔබ මුහුණ බොඳවුන!

.
සිඟිති දොළ පාරක
අතින් අත ගෙන ගලාගිය
දිය බිඳු දෙකකි අප දෙදෙන
ගල් කුළක හිස් හැපී වෙන්වුන.

විසල් සාගරය තුල
හඳුනන රුවක් සොයමින්
තවම හිස් ඔසවා බලයි
දිය බිඳු දෙකක් ඉඳහිට .

.
උස කුඩයක් යයි
දකුණු පැත්තට
වැඩිපුර ඇලවී!

.
අකල් වැස්සකි වට.
පඹයින් තෙමෙති
කෙත්වල.

.
එකම එක පාරක්
මල් පිපෙන ගසකින්
පලක් නැත තවත්.

මෝසම් සුළඟ
වැසි රැගෙන එනවා
අද මෙන් හෙටත්!

.
කවුරුදෝ කාටදෝ
ගැයූ පෙම් ගීයක්
මන්ද්‍ර ස්වරයක් නගා
සුළං හා වියැකෙයි.

ගහකොළ තුරුල් වී
රහස් ගොන්නක් කියා
සඳ පහන එන්ට පෙර
කළු පොරෝනය එළයි.

හෙවනැලි රාශියක්
ඉතා දිගු අඩි තියා
රෑ වෙන්න පෙරාතුව
හුඹස් ඇතුලට වැදෙයි.

ඈත ග්‍රහ ලෝකෙක
මං වැනිම තව කෙනෙක්
අකුරු මැද හිස හොවා
වැරදි කවියක් ලියයි.

.
අත්හැර දැමු විළක
පෙඳ පාසි මෑත්කර
ගොඩට ගන්නා තුරු
සැඟව.

අමතක වූ මතුපිටෙක
දුවිලි පිසදමා
ඔප දමන දින තෙක්ම
වසංව.

අඳුරු ගල් ගුහාවක
එළිය පුංජයක් විත්
නමින් අමතන තුරුම
සිහිසුන්ව.

සිටියේද සැඟවී
බොහෝ කල් ගතවී
මුණගැසෙන තුරු නුඹ
මටම.

.
එළඹෙතැයි සිතන කුණාටුව.
පහන හා ඇරුණු කවුළුව.

.
දුර ඈත කන්දක
තිත් පෙළක් ඇවිදින
දර මිටි හිසින් ගෙන.

.
"නිල්පාට ඔසරියට
මහන්සිද?"

'සුදු කමිසයට මොටද
ඒ වග?'