ඩයනා වගේ!!!

.

මං ගඟක් වෙන්නම් 

ඔබ සඳක් වෙන්න.

එතකොට මට පුළුවන් 

මගේ තුළ ඔබ රුවාගෙන 

මිටියාවත් දිග ගලන්න

ඔබට තියෙන්නේ බලාන ඉන්න 

ඩයනා වගේ හිනාවෙන්න

අත උස්සල කොන්ඩෙ හදන්න 

අලුත් පැටන් එකේ ගවුම් අඳින්න 

ඇත්ත මුතු නැතිවුනාට 

බොරු මුතු හරි මාල දාන්න 

දියමන්ති වගේ දිළිසෙන 

සෙල්ලම් ගල් කරාඹු දාන්න 

අස්වයෙක් වගේ පිම්මේ යන්න පුළුවන් 

මට 

ඔබ මා තුළ හැංගී ඉන්න විට .

හාදු ගස!!!

ගිනිගත් දවසක හවසක 

සීතල හාදු දෙන හින්දද 

ඉරක් මේ තරම් 

ආදරේ සයුරට.

කාලයට අසුවී 

වියැකිලා ගිහින් ඇති

කවුළුව අසළ මල් දැරූ 

හාදු ගස මේ වනවිට .

ඔයා ගෝරිල්ලෙක්ලු .!!!

ඔයා කිව්වා 

මං විදුරු බඳුනක්ලු .

ඔයා ගෝරිල්ලෙක්ලු .

ඇයි ළමයෝ 

මං විදුරු බඳුනක්නම් 

ඔයා පොළොවට අත අරින අරින පාරට 

මෙලහටත් මං බිඳෙන්න එපැයි .

අනිත් එක 

ඔයා ගෝරිල්ලෙකුත් නෙමෙයි 

ඔය ඝනකම් සූට් එක ගැලෙව්වම 

ඔයත් හැඩයි .

..මෙරුවෙකුට...!!

..මෙරුවෙකුට...

කවුළුව වැහුවෙ 

ආදරේට!

ඇඟිළි තුඩුවලින් ඇවිද එමි !!

පිළිවෙලට අමුණා 

තරු පහන් 

කළුවර පඳුරු මත 

මග පෙන්වා ඇත 

ඔබ සිටින කුටියට

වන මැද .

හඬ නොනැඟෙන්න

ඇඟිළි තුඩුවලින් ඇවිද එමි 

නිවා එකිනෙක 

තරු කැට .

නැවත නැවතත් මග හැරෙන්න!!!

.

ඔබ 

නැවතත් මග හැරෙන්න.

සිසිරයෙහි 

හිම යට කුඩා දිය බිඳක් ව

මග හැරෙන්න.

ශරතයෙහි 

ගසාගෙන යන වරා මලක්ව 

මග හැරෙන්න.

අළුයමෙහි 

මඳක් තෙත් පිණි අතර 

ගොම්මනෙහි 

සියුම් සෙවනැළි අතර 

නැවත නැවතත් මග හැරෙන්න.

ඉතින් මට හැකිය 

සෘතුවෙන් සෘතුවට

දින ගනින්න.

රැයත් දවාලත් අතර 

මග බලන්න

අඬන හිනා!!

.

ඇතුගලේ ගෑවි ගෑවී 

වලාකුළු ඉගිළ යනවා.

බස් නැවතුමට තාමත් 

ඔරලෝසු කණුව පේනවා.

වෙලාව නැවතිලා ඇද්දැයි 

සෙල්ලමට වගේ හිතෙනවා.

කට කොනින් හිනාවෙන ගමන් මං 

හදවතින් හෝ ගාලා අඬනවා

දෙසැම්බර් නැතුව!!!

.

සමහර අවුරුදුවල 

දෙසැම්බර් මාසයක් නැතුව ඇති.

ඒ නිසා ඔබ 

සතුටින් ඇති.

අන්තිම වරට හුස්ම ගත් දවස !!

මා දැනට මියගොසින් නම් 

ජීවත්ව සිටියා වෙන්න ඇති.

අන්තිම වරට හුස්ම ගත් දවස 

මට පවා අමතකව ඇති.

පෝර වතුර ලද සරු ගසක් වුව 

හිටිගමන් මිය යන්න හැකි. 

ඇඟිල්ලෙන් ඇන ඇහැරවන්නට 

ඔබ නැති නිසා වෙන්න ඇති.

වංගු!!!

හැරෙන්නට හැදු

හැම වංගුවෙම

ඔබේ ඇස්දෙක තබා තිබුණා .

ඊට පහළින් 
ළපටි අතකින්

"ගෙදර" යනුවෙන් ලියා තිබුනා.

කිතිකැවූ මුතු!!

.

අද වුවද 

ගෙළ අතගෑවෙන හැමවිට 

දැනෙයි 

මුතුහරක් පළඳවන්නට ගොසින් 

කිතිකැවූ ඇඟිලි තුඩක පහස!

ඉන්පසු මුතු බිඳී විසිරින .

අත් හරින්නම බැරිවෙයි!!!

නැංඟුරම් ලන්න 

කුණාටුව බැස ගියත් 

වේලෙන තුරු රුවල් .

මුවාවී ඉන්න 

දඩයක්කරු පැන ගියත් 

නිසල වෙනතුරු තුරුපත්.

කඳුළු වගුරන්න 

දුක තුනී වී ගියත් 

බාල වෙනතුරු සුසුමන්.

මගෙන් පැන යන්න 

අත් හරින්නම බැරිවෙයි 

තව ටිකක් හිටියොත් නම්

දියමන්ති පතුරකි!!

රටාවක් නැතුව බිඳුණු 

දියමන්ති පතුරකි 

ඔබේ පෙම .

හීනිම කැපුම වුව

මහත් ගැඹුරට.

සේද සළුවක් !!

.

සේද සළුවක් 

ලිහී ඇත 

දෙව්ළියක 

අහස හරහා දුවන විට.

ඇවිත් ගියේ ඔබ.!!!

.

මිදුළ හරහට

ඇවිදගෙන ගියත් 

පා සලකුණක්වත් නොතියයි 

ඉර .

විළ පතුළේ 

වැතිර හිටියත් 

රළක්වත් නොනඟයි 

සඳ.

මෙන්න මේ විදියටමයි 

ඇවිත් ගියේ 

මගේ හද මත 

ඔබ.