බටනලා හඬ ඇහෙනකොට
අදත් එනවා වෙරළට
සෝ ගී අසනු පිණිස
රළ නග නගා මුහුද.
"මාත් රැල්ලක් විතරයි
ජිවිතේ ලුණු රහයි කටුකයි
ආපහු යන්න ආසයි
පාර තාමත් මතකයි "
බට පඳුරක් වී සිටි
සොඳුරුතම මතකය ඇති
ගංගාවකට පෙම්බැඳි
බටනලාවට දුක ඇති.
'හැමදාම හවසට
ගීයක් ගයනවා මිස
නුඹේ ළඟ දැවටෙන්නට
නොමැත දැන් මට අවසර.
උඩු ගං බලා යන්නට
වාරුවක් නැති හින්දම
උදම් රළ සේ සපැමිණ
මා වසා පැතිරෙනු මැන'.
No comments:
Post a Comment