Saturday, April 11, 2015

කිරි තේද ?නිකම් තේද?



"අද රෑට කන්නෙ මොනවද?
මාළු හොදි ඇති 
ගමුද පරාට?
කිරි තේද ?නිකම් තේද?
සීනි අඩුවෙනුයි දැම්මෙ ඔන්න.
ඔයා රෙදි මදිනකොට 
මගේ හැට්ටෙත් මදිනවද?

මට නිදිමත නෑ 
තව ටිකක් ඉඳල එන්නං 
ඔයා නිදාගන්න.
කොට්ටෙ පැත්තකින් තියන්න 
බෙල්ලට හොඳ නෑ දන්නවනෙ .
ඇස් වලට බේත් දාගන්න.
කොලේස්ට්‍රෝල් පෙත්ත අමතකවෙයි."

ඉනික්බිති දෙබස් අවසන් වෙයි.
පලක් නැති පද පෙළක් ලියවෙයි.
කවුළුවෙන් එපිට සඳරැස් වැටෙයි 
කවුළුවෙන් මෙපිට ඝන කළුවරයි.

හිස පීරන කෙල්ල!!!


.
සරතයේ 
අවසාන රාත්‍රිය.

මහත් වෙහෙසැති 
සර සර ගාන තුරු අග 
පාණ්ඩු පාටින් සඳ .

වහල උඩ උයනක 
සිහින් උස බඳුනක
බිඳෙන ඉපදෙන පෙණ .

කවුළුවක් අද්දර 
සේද රෑ ගවුමක් ඇඳ 
හිස පීරන කෙල්ලක.

සිසිරය එතැයි 
මෙලෝ ගානක් නැති 
තාරුකාවක දිස්නය.

බටනලා කවිය!!

.
බටනලා හඬ ඇහෙනකොට 
අදත් එනවා වෙරළට 
සෝ ගී අසනු පිණිස 
රළ නග නගා මුහුද.

"මාත් රැල්ලක් විතරයි 
ජිවිතේ ලුණු රහයි කටුකයි 
ආපහු යන්න ආසයි 
පාර තාමත් මතකයි "

බට පඳුරක් වී සිටි 
සොඳුරුතම මතකය ඇති 
ගංගාවකට පෙම්බැඳි 
බටනලාවට දුක ඇති.

'හැමදාම හවසට 
ගීයක් ගයනවා මිස 
නුඹේ ළඟ දැවටෙන්නට 
නොමැත දැන් මට අවසර.
උඩු ගං බලා යන්නට
වාරුවක් නැති හින්දම 
උදම් රළ සේ සපැමිණ 
මා වසා පැතිරෙනු මැන'.



කෙහෙල් කොළ!!!

.


ඉස්සරම දවසක 
තුරුළුව වෑ බැම්ම මත 
ස්නේහයෙන් බැඳුනු මොහොතක 
මගේ දිගු කෙහෙ රොදක් ගෙන 
ඔබේ කම්මුල පුරා තැවරුව 
නොහික්මුණ හුළඟ .

නාඳුනන කෙනෙක් වගෙයි අද 
ඉන්න හැටි 
කෙහෙල් කොළ ඉර ඉර.

පිරිමි සුවඳක් !!!

.


ඔබෙන් නොලැබුන 
කුළුඳුල් හාදුවක 
සිහිල් පහසක 
මඳක් නවතිමි.

යළිත් නොඑවන 
ආදර හසුනක 
කුරුටු ගෑ කවියක 
අතරමං වෙමි.

මතක කළඹන 
පිරිමි සුවඳක 
ඉව අල්ලමින් 
විඩාපත් වෙමි.

සිහින කුමටද 
විගස එළිවෙන 
සඳට පිටුපා 
පහන් දල්වමි.

සිගරෙට්ටෙක නිමිලා!!!

.

නොරටක හිඳ 
ගමරට බලා එන හැමවිට 
ඔබේ නිවසට ලංව 
සිගරට්ටුවක් බොනු පිණිස 
නවතිමි.

මහලු වුව දං ගස 
ඉඳහිට ඵල දරයි.
දම්පාට දත් ඇති
ජංගියක් හැඳ සිටින කෙල්ලක 
මා දැක කෝළ වී පැන දුවයි.

මල් ගවුමක් හැඳි 
ළපටි යෞවනියක්
බිම් මල් නෙළනු වස් 
කුල්ලක් අතින් ගෙන 
යුහුසුළුව පිය මනියි.

සුන්දරම තරුණියක් 
වක් ඔයෙන් දිය නා 
දිගු ගෙළ පෙන්නමින් 
තෙත කෙහෙ පිස දමයි
රෝස තොල් උල්කර ආදරේයැයි කියයි.

"සර් සිගරෙට්ටෙක නිමිලා" 
රියදුරු කොහේදෝ හිඳ කියයි .
ජීවිතය ගලා යා යුතු තමයි
ඒත් ...........,

'ඔව්.අපි යං '.

ඔබේ මාපටැඟිල්ලක පිංතූරය .!!

.
කොහේදෝ තැනක දුටුවෙමි 
ඔබේ මාපටැඟිල්ලක පිංතූරය .

මගේ දබරැඟිල්ල
තද කොට අල්ලාගත්
බියක් දැනුන විට 
කටේ ඔබාගත් 
ක්‍රිකට් තරඟ නරඹන විට 
නියපොතු හප හපා දිරිගත් 
කොහේදෝ තැනක දුටුවෙමි 
ඔබේ මාපටැඟිල්ලක පිංතූරය .

සම රන්වන්ව 
නිය පැහැපත්ව 
මඳක් වියපත්ව 
තව දුරටත් 
අල්ලා සිටින්නට තහනම්ව.

ඉන්පසු කළුවර.!!

.
ඉර හැරෙන්නට පෙර 
අවසන් රැස් දහර 
මඳක් තද රෝස පැහැයට 
ඉන්පසු කළුවර.

දොළහේ පංතිය 
දුරස්ථ හා සමීප රූප 
තද සුදු පැහැති සමනළුන් 
බර නැති පුළුන් ගුළි .

ඔබ පැමිණියේ ඉන්පසු 
විචිත්‍ර වර්ණ ගෙන 
මෘදුම ස්පර්ශයෙන් යුතුව 
ප්‍රේමයේ වර්ණ සහිතව.

හද සැළෙයි අද ද 
තාරුකාවක ඔබ දැක 
සුලඟක සුවඳ ඉවකර 
කැඩපතෙහි මහලු විය දැක.

අවුරුදු මාස් හෝ දවස් 
මෙලෙසම ගෙවී යනු ඇත 
නොබෝ දිනකින් මේ කව 
සුරඟනන් කියවනු ඇත.

ඉරි කෑලි සේ ලියවුන කවි !!

.
කර්කශ ඉඩෝරෙක
ගසකින් අත්හැරෙන පතකද 
ඉරි කෑලි සේ ලියවුන 
කවි තියෙයි.

එකක් මත එකක් අතුරා 
කදිම පිළිවෙලකට 
සුළඟට ගසායන තුරු 
එහි තියෙයි.

ඔබ අසල වැටුනත් 
හඳුනා නොගත් කවි
අනන්තාකාශයේ 
සැරි සරයි.

මගෙ මැණික !!!

.


මෘදුම කම්මුලක 
ලා රෝස තොල් සළකුණක 
ආදරෙයි වස්තුව ය ලියා ඇත.

අහස් නිල් දෑසක 
දිළිසෙනම කෙළවරක 
නාඬන් රත්තරං ය අලවා ඇත .

සුවඳම පිටි අත්ලක 
එක එක ඇඟිල්ලක් ගානේම 
මගේ ජීවිතය තියා ඇත.

නැලවෙන් මගෙ මැණික 
ආත්තම්මා අත 
කිරි දොවා සුරැකිව තබා ඇත.

ඔබ එනවිට!!!

.
නැවත නැවතත් 
එලෙස සිදු වෙන්ට පුළුවන.

වියළි දහවලක 
පැහැදිළි දේදුන්නක්ව 
නිසළ රාත්‍රියක 
පිනි පතිතවෙන හඬක්ව
මියගිය තාරුකාවක 
ලඟා නොවුණු දිස්නයක්ව 
එක්තරා දවසක 
ඔබ එන්ට පුළුවන.

උණුසුම් කුස්සියක 
මාළු පිණි ඒදන්නියක්ව
දුහුවිළි සාලයක 
ඉපැරණි මල් බඳුනක්ව 
නිදන කාමරයක 
නොසලකාහල යුගල පිංතුරයක්ව
දෑස් යට අව පැහැව,තරව 
මා ඉන්ට පුළුවන.

කවියකට තරම්වත් 
දෙයක් නැති වෙන්ට පුළුවන.

ඇහැට රොඩ්ඩක් ගියා කියන්න.!!

.
දුවේ!
අද හවසට තාත්ති එයි 
ඔයාලව ඇවිදින්න එක්ක යන්න. 
අළුත් අම්මත් එක්ක 
හිනාවෙලා කතා කරන්න.
මල්ලිට මුකුත් තේරෙන් නෑ 
පරිස්සමින් උත්තර දෙන්න.

මැක් ඩොනල්ඩ්ස් හරි කේ.එෆ්.සී හරි ගියොත් 
ආස දේවල් අරගෙන කන්න. 
ඒ වෙලාවට නිකමටවත් 
මං ගැන එපා හිතන්න. 
බැරිවෙලා හරි දුක හිතුනොතින් 
ඇහැට රොඩ්ඩක් ගියා කියන්න.

කවුරු වගේද කියලා කවුරුහරි අහයි .!!!

.
බය වෙන්න එපා ළමයෝ !

ළමයි ඇහුවොත් උත්තර දෙන්න. 
සෙනසුරාදට ස්කයිප් කරනව කියන්න
සිංහල අවුරුද්දට එනව කියන්න 
චොක්ලට් ගෙනාවොත් දෙන්නං කියන්න.

ටීචට සාරියක් මං අරන් දෙන්නම් 
තාත්ත ගෙනාව කියල ගිනිහිං දෙන්න.
ලොකු රස්සාවක් කරන හිංදා 
නිවාඩු ගන්න අමාරුයි කියන්න.

කවුරු වගේද කියලා 
කවුරුහරි අහයි .
කෝකටත් ..,
මාමගෙ ෆොටෝ එකක් 
ළඟ තියාගන්න.

ආස්මී මෙච්චෙර ලොකු මොකද???

.
ඇවිදින කරත්තයක 
අවුරුදු රැස් කරමි.

අප්පච්චී කැමතිම 
මාමයිට් බඳුන් ගෙන 
අතගා ආපසු තබමි.
ඉහළම රාක්කවල හිනැහෙන 
සස්ටජන් දෙස නොබලාම යමි.
ජෙලි පැකට් වලින් වැඩක් නැත 
පුතා කොහෙ එන්නද අවුරුද්දට.

කැවුම් කොකිස් දහය දහය 
පිඟන්වල තියා දෙනු පිණිස 
ආස්මී මෙච්චෙර ලොකු මොකද 
තලගුලි නිකම් පෙනුමට.

කරත්ත පුරෝගෙන 
බිල් කඩන මිනිසුන් අතර 
පුංචිම මිනිසෙකුව 
ගෙදර එමි.

හොරෝ!


.
හඬ පටියක් නැති කවියක 
ස්වරයක වෑංජනයක හැංඟී
කොතෙක්නම් දෙබස් තියෙනවාද 
ඔබට ඒ බව දැනෙනවාද?

තාලයක් නැති ගීයක 
ස්වර ප්‍රස්ථාර තුල සිරවී 
කොතෙක් මියුරු හඬවල් නැගෙනවාද 
ඔබට නිකමට ඇහෙනවාද ?

හ්ම් ශබ්දයක්වත් නොනගා 
සාගරේට බිළිවෙන ගඟකට 
තමන්ටම කියා ප්‍රේමයක් 
තිබුණු බව ඔබ දන්නවාද ?

හොරෝ!
එහෙනං ඔහොම බුකවාගෙන 
තවත් බලාන 
ඉන්නවාද ??

කිරි කිරි ගාන දොර!!!


.
එදින සැන්දෑවේද 
දිගු සෙවනැළි පතිත වී තිබිණ. 
අඩක් විවර දොරකින් 
කිරි කිරි හඬ නැගින .
ඇල්වූ කෝපි බඳුනක 
පිරී තිබුනේය තනිකම.

"ඉතිං අපි යමු 
තව හිටියත් එච්චෙරයි " 
ඉනික්බිති අපි පිටවුනෙමු.
කිරි කිරි ගාන දොරකින් 
දිගු සෙවනැළි අතරින්.
රාත්‍රී එළඹෙන්න පෙර.

තවමත් දිගුය සෙවනැළි 
සමහර සැන්දෑවල.

තාරුකා කියවන අසුන!!!



.
කනින් ඇද වීසිකර සඳකත 
නිමන්නෙමි පහන් හනි හනිකට 
තාරුකා කියවන අසුනක 
වැතිර ඉමි සඳළුතලයෙහි මම.

ඈත තරුවක නිහඬ කුටියක 
කවුළුවක් ඇරේ සුපුරුදු ලෙස 
ඉඳී කිසිවෙකු සඳළුතලයක 
මා මෙන්ම තාරුකා කියවන.

සිනිඳු කෙහෙ සෙලවෙයි සුළඟට 
මධු විතක් හිස්වෙයි මඳ ලෙස 
ශාප කරමින් රැයේ අඳුරට
හීන පොත දිග හැරේ හෙමිහිට.

නොදන්නා කෙනෙක් ඇත තරුවක 
අත නොපොවනා ඉතා ඉහළක 
නිවී යන්නට ප්‍රථම රාත්‍රිය 
ඉතින් සැනසෙන් බලා දුර සිට.

එක තාරුකාවක් නිමුනොත් 
දිදුළන තාරුකා ඇත තව 
එහෙත් ඉන් ලද මිහිරි උණුසුම 
ගින්දරක් සේ දවනු ඇත හද.

කන්පෙති පිටුපස!!!

.
.
සඳ ගෙවෙයි.
ඔබ කැමති 
ජැස්මින් සුවඳ සමග 
කන්පෙති පිටුපස .

ගර්භාෂයක් !


.

හීනිම හුළඟකට වුව 
අවදිවෙන නාටු මල් ගස 
කවුළුවට සන්කොට 
බිඳී කළු සුදු සිහින ලොව.

ලේ සිඳුණු සඳ පළුවක් 
තාරුකා දෙක තුනක් හතරක් 
වලාකුළකින් කොටසක් 
පෙනේ කවුළුවක හැඩයට.

කලබලයෙන් එවන ලද 
චෝදනා පතක් බඳු 
විද්‍යුත් ලිපියකට 
සිතින් බඳිනෙමි උත්තර.

"අන්තිම පින්තූරෙ
ඔයා ඩිංගක් මහතයි. 
පුතා දැන් උස ගිහිං. 
දූ නම් ඔයාමයි.

එයාගෙ එකකුත් එවන්න 
දුක හිතෙන් නෑ දැන් මට 
පපුව හිරවෙන එක 
දැන් අඩුයි, මට පුරුදුයි.

මං නැවතිලා හිටියට 
ඔයා ගිය එක තමයි හොඳ 
මට විඳ ගන්න පුළුවන් 
ගර්භාෂයක බොල් හඬ.

මගෙ ළඟ තියේ තාමත්
ඔයා මට එව් කවියක් 
තැපෑලෙදි පොඩි වුනත් 
කුරුමිණි අකුරු රසවත්.

තවදුරටත් පලක් නැති වුව 
කසාද සහතිකේ පිටපත් 
දික්කසාද සහතිකේ එක්ක 
එකම කවරයක තවමත්. "

උසම කන්දක මුදුනකට වුව 
ඔබ වෙසෙන දෙස නොපෙනෙයි 
මහාද්වීපෙක වෙසෙන ඔබහට 
දුපතක දුක නොදැනෙයි.

Friday, April 03, 2015

ළය පළා විමසමි!!!



ඔබේ ළය තුළ 
තවම මා හිඳීදැයි 
නොවිමසමි සකිසඳ.

පුරු පුරු ගගා පාළුව 
දැවටෙන මෙවන් මොහොතක 
මගේ ළය පළා විමසමි ප්‍රේමය.

නැතිවුණ කොන්ඩ කටුවක 
කමිසයේ පැටලුණ කෙහෙරොදක 
කතා ඇත මිහිරකට මුසුවුණ .

'ස' ප්‍රසංගය අතරතුර 
හෙමින් උරහිසට වාරුවුන 
කවියකි ශෝක දනවන.

රේල්ලුවක බස් රියක 
මහත් වැසි සහිත කවුළුවක
දර්ශනයකි වරින් වර.

මහත් වෙර වෑයමින් 
වසාලන්නෙමි මතකය 
තවමත් වැසි වැටේ පෙරලෙස.