පෙම්වත...,
අපි ආයේ හමුවෙයි
සැකක් නෑ.
ඒත් දැන් ඉන්න ඔබ නෙමෙයි.
..මේ ඉන්න මා නොවෙයි.
බර පොදි වල බරින්
ස්වල්පයක් බිමට නැමුණු
වෙන දෙන්නෙක්.
මලුත් පිපෙයි
කුරුල්ලොත් හඬයි
ඒත් වෙනස් විදියට.
පිටවී ගියපසු නැවැත්වූ තැනින්
යලි එනු නොහැක සුපුරුදු නමින්.
එහෙයින්...පෙම්වත
ඇස් වසා හිඳින්න

ජීවිතේ
ඇත්ත නොපෙනෙන ලෙස!